Necip Fazıl Kısakürek 30. Ölüm Yıl Dönümünde Rahmetle Anıyoruz!!!

Necip Fazıl Kısakürek 30. Ölüm Yıl Dönümünde Rahmetle Anıyoruz!!!

Ünlü şair ve yazar Necip Fazıl Kısakürek şiir, makale ve tiyatro eserleri ile tanınmışdır.

Ünlü şair ve yazar Necip Fazıl Kısakürek, 26 Mayıs 1905'te İstanbul'da doğdu ve çoçukluğu dedesinin Çemberlitaş' daki konağında geçti. İlk ve orta öğrenimini Amerikan ve Fransız Kolejleri ile Bahriye Mektebi'nde (Askeri Deniz Lisesi) tamamladı. Lisedeki hocaları arasında Yahya Kemal, Ahmet Hamdi (Akseki), İbrahim Aski gibi isimler vardı.

İstanbul Edebiyat Fakültesi Sorbonne Üniversitesi Felsefe bölümünde okudu fakat yarım bırakıp yurda döndü. Türkiye' ye döndükten sonra çeşitli bankalarda çalıştı. Robert Koleji, İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi, Ankara Devlet Konservatuarı, Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi'nde ders verdi (1939-1943). 

Sonraki yaşamında edebiyata yönelerek fikir ve sanat çalışmalarında bulundu. Şairliğe ilk adımı annesinin arzusuyla oldu ve ilk şiirleri Yeni Mecmua' da yayınlandı. Milli Mecmua ve Yeni Hayat dergilerinde çıkan şiirleriyle adını duyurdu. Örümcek Ağı ve Kaldırımlar şiirleriyle genç yaşta edebiyat çevrelerinde adından söz ettirdi.

Şöhretinin doruklarında iken Beyoğlu Ağa Camii'nde vaaz vermekte olan Abdülhakim Arvasi ile tanışmış ve bir daha ondan kopamamıştır. Bu dönemde üstün bir ahlak felsefesini savunduğu birçok tiyatro eseri ortaya çıkarmıştır (Tohum, Para, Bir Adam Yaratmak).

Dinsel ve siyasal kimliği ön plana çıkan "Büyük Doğu" adlı dergiyi çıkardı. 1978 yılına kadar haftalık, aylık, günlük olarak çıkarılan Büyük Doğu'da  çıkan yazılar yüzünden Necip Fazıl Kısakürek hapse girdi ve dergi birçok kez kapatıldı. Cinnet Mustatili adlı eserinde hapishane anılarından bahsetmiştir.

Kimi zaman eserlerine iç dünyasındaki karmaşık ruh halini yansıtmıştır. Ölüm ve korku temalı içerikleri konu almıştır. İnsanlığın uyarılması gerektiğini düşündüğünden şiirlerinde ve tiyatro eserlerinde insanoğluna seslenişide görülmektedir. Çile adlı eserinde bütün şiirlerini toplanmıştır.

Necip Fazıl Kısakürek, 

Kültür Bakanlığı Büyük Ödülü'nü,

İman ve İslam Atlası adlı eseriyle fikir dalında Milli Kültür Vakfı Armağanı'nı,

Türkiye Yazarlar Birliği Üstün Hizmet Ödülü'nü ve

Türk Edebiyatı Vakfı'nca 'Sultan-üş Şuara' ünvanını almıştır.

Necip Fazıl Kısakürek uzun süren bir hastalık döneminden sonra vefat etmiştir. 26 Mayıs 1905'de doğmuş ve 25 Mayıs 1983'ten itibaren kalplerde yaşamaktadır.

Necip Fazıl Kısakürek'i 30. ölüm yıl dönümünde rahmetle anıyoruz.

En ünlü şiirlerinden biri olan "Kaldırımlar" Şiirini sizinle paylaşmak istiyorum.

KALDIRIMLAR

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;

Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.

Yolumun karanlığa saplanan noktasında,

Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;

Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.

İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.

Biri benim, biride serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;

Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler...

Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;

Gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi,

Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.

Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;

Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;

Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!

Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;

Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin,

İki yanımda aksın, bir sel gibi fenerler.

Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;

Yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;

Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!

Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;

Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;

Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.

Dalıp, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...

VEDA

Akşamı getiren sesleri dinle,

Dinle de gönlümü alıver gitsin.

Saçlarımdan tutup kor gözlerinle

Yaşlı gözlerime dalıver gitsin.

Güneşle köye in, beni bırak da

Küçüle küçüle kaybol ırakta.

Bu yolu dönerken arkana bak da

Köşede bir lazha kalıver gitsin.

Ümidim yılların seline düştü,

Saçının en titrek teline düştü,

Kuru yaprak gibi eline düştü,

İstersen rüzgara salıver gitsin.

Kaynak:www.edebiyatkonulari.com, www.edebiyatfatihi.net, www.e-sehir.com
Resimler alıntıdır.